Tout Va Bien

Tout Va Bien (Her Tişt Li Rê ye)
Puan : 7.0

(Yek ji fîlmên ku ji bo 1. Mîhrîcana Fîlman a ÎZM'ê hatine hilbijartin)

  Tout Va Bien yek ji wan fîlmanan e ku di hindurê fîlmê de em fîlmeke din temaşe dikin. Fîlm bi kişandina fîlmekê dest pê dike û di berdewama fîlmê de em ew fîlma ku di serî de tê kişandin temaşe dikin. Her çi qas di fîlmê de car caran li ser fîlma ku tê kişandin tê axaftin jî, mirov nikare xwe ji bandora wê xelas bike. Welhasil: Ax Godard Ax !

  Li gor fîlmên Godard ên ku min berê temaşe kirine, ez dikarim bibêjim ev fîlm fîlmeke normal e. Yanî lê nê temaşekirin jî dibe.. Bi kurguya xwe, bi senaryoya xwe û bi berdewamiya xwe mirov aciz dike. Ger we xewa xwe baş nesitandibin li vê fîlmê temaşe nekin lewra teqez hûnê bi xew re herin..

  Mijara fîlmê li ser derhênerekî ye ku dixwaze fîlmeke polîtik bikişîne. Di serê fîlmê de hêmanên ku ji bo fîlmekê divê, tê gotin û hêdî hêdî tên peyda kirin. Piştî peydakirinê fîlma ku wê bê kişandin dest pê dike. Mijara fîlmê çaremîn sala piştî gulana 1968'an e yanî sal 1972 ye. Çalakiyên şoreşgerî hêdî hêdî ber bi qedandinê dihere û greveke devjikarberdanê tê lidarxistin û hwd..

  Jane Fonda û Jves Montand, serlîstikvanên fîlma ku di Tout Va Bien de tê kişandin.. Wan jî weke fîlmê performanseke baş pêşkêşî me nekiriye. Qey xwestine ku ahengê xera nekin..

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tên weşandin: Tirşik.net

Derhênerî: 7.0
Senaryo: 6.8
Lîstikvanî: 7.2
Muzîk: -
Sînematografî: 7.3

Gişî bixwîne »»

1. Mihrîcana Filman A ÎZM'ê

Yekemîn Mihrîcana Fîlman a ÎZM'ê dest pê kir.. 

- Di mihrîcana ewil de emê di hindurê 2 hefteyan de  9 fîlman temaşe bikin. Piştî du hefteyan emê li ser fîlman guftugoyan bikin û xelatên xwe diyar bikin. 

-Di mihrîcana ewil de emê 5 xelatan bidin: 

1. Derhênerê Herî Baş
2. Lîstikvanê Herî Baş
3. Senaryoya Herî Baş
4. Zebeşê Zêrîn(Fîlma Herî Baş)
5. Xelata Taybet a Jûriyan.

-Jûriyên mihrîcanê: Mazlum ÖZDOĞAN, Zerdeşt CENGİZ û İbrahim BARS

- Di mihrîcana ewil me fîlmên mihrîcanê li gor tiştekî hilnebijartin. Tenê me got bila fîlmên ku me qet nebihîstine, bin. Lê di mihrîcanên din de emê fîlmên li ser mijarekê an jî yên welatekî hilbijêrin. 

- Fîlmên ku me hilbijartin: 

1. Aurora (2012) - Kristina Buozyte
2. Possible Worlds (2000) - Robert Lepage
3. Faces (1968) - John cassavetes 
4. La graine et le mulet (2007) - Abdellatif Kechiche
5. Dillinger è morto (1969) - Marco Ferreri
6. Tout va bien (1972)   Jean-Luc Godard / Jean-Pierre Gorin
7. Touki Bouki (1973) - Djibril Diop Mambéty
8. Ukigumo (1955) - Mikio Naruse
9. Brat (1997) - Aleksey Balabanov

Gişî bixwîne »»

Stranên Welatê Dayika Min

Stranên Welatê Dayika Min
Puan : 7.8

 Ji bo neteweyeke bindest a ku ji bo asîmîlasyona wê çi polîtîka an jî tevgerên qîrêj ji destê serdestê wê tê, wê dike, çi divê? Divê wê hay ji ew polîtîkayên ku li dijî wê hatine meşandin û ew tevger-komkujî-zordariyên ku li hember wê hatine pêk anîn, hebe. Ev ê çawa çê bibe? Bi çend awayan dikare, mesela bi çapemeniyê, bi hunerê û hwd. dikare bê bîranîn û di hişê neteweyê de bê hîştin. Bahman Ghobadi ku hunermendekî kurd ê pir hêja ye, ew awaya ku bi hunerê pêk tê hilbijartiye. Bi sînemayê bi awayekî balkêş li ser wan bûyeran sekinîye û ew kirine di hişê temaşevanan de ku nema jê bên derxistin. Fîlma 'Stranên Welatê Dayika Min' jî li ser bûyerên ku ji aliyê dewleta Iraq'ê ango Sedam Husêyn, li ser kurdên başûr, hatine pê, fîlmek pir xweş û balkêş e. Di destpêka fîlmê de temaşevanan dikenîne û her ku fîlm ber bi qedandinê dihere temaşevanan bi girî dike. Lê ev girî ne ew giriya ye ku mirov ji ber ku mirovekî belengaz dibîne, dike.. Ev girî ji bo bêhişiya welatekî û neheqiyên ku ji ber vê bêhişiyê li ser wê tên pê, tê kirin. Ji bo çi bêhişî? Ji ber ku ji nêviyê me kurdan zêdetir nizane bê ka di dîrokê de çi hatiye serê me û aniha çi tê serê me. Welhasilî Kelam, Bahman Ghobadi dixwaze bi van fîlman hişê me bîne serê me..
  Mijara fîlmê bi kurtasî wisa ye: Mêrikekî pîr bangekê ji hezkiriya xwe ya kevn distîne û bi du kurên xwe dikeve rê.. Di rê de kometek bûyer tên serê wan, ji ber ku dema şer e, li rastî kometek bandorên şer tên û hwd....
  Fîlm ji aliyê teknîk ne pir serkeftî ye lê ji ber ku di îmkanên nebaş de hatiye kişandin, divê em nerin li ser vê mijarê. Dîsa jî digel bêîmkaniyê sehneyên derve xweş kişandiye. 
  Wekî di her fîlmên Bahman Ghobadî de, di vê fîlmê de jî bi ekserî lîstikvanên amator lîstine. Jixwe bi vî awayî temaşevan zêdetir li ser mijar û bûyeran difikire û wan bêtir rast dibîne.
  Di dawiyê de ez dixwazim tiştekî bêjim: Lanet li wan kesên ku binnivîsê amade kirine, bê!! Nêviyê axaftinan wernegerandine.

Derhênerî: 7.9
Senaryo: 7.8
Lîstikvanî: 7.9
Muzîk: 7.7
Sînematografî: 7.5

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tên weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Zıkkımın Kökü

Zıkkımın Kökü
Puan: 7.6

Belê, hezkirin çi ye? Ev tevger li hemberî çi tê kirin? Dibe ku hezkirina tevgerekê an jî armancekê, ji hezkirina jinekê bêtir be? Ev fîlma Memduh Ün bigelemperî li ser van pirsan hûr dibe û dixwaze bersivekê bide wan. Fîlm di sala 1949an de li Edena'yê dibihure, li ser jiyana zarokekî û dûvre jî ciwaniya vî zarokî ye. Lehengê me yek ji du zarokên malbateke xizan e ku di mercên nexweş de jiyana xwe didomîne. Digel ewqas tiştî lehengê me qet dev ji armanca xwe bernade û ev îradeya wî ya mezin wî bi jiyînê ve girêdide. Navê lehengê me Muzo(Muzaffer İzgü) ye. Ji biçûkaniya xwe ve ji xwendinê pir hezdike, di her karî de jêhatiye. Ji ber ku malbata wî xizan e, alîkariyê bi malbata xwe re dike û 'darı'(garisê kelandî) difiroşe... Ji jinekê hezdike lê ji ber ku dihere dibistanê naxwaze bi wê re bizewice û ji ber hindê rojekê hezkiriya wî bi zilamekî re dizewice. Yanî ji xwendinê bêtir hezkiriye û ji bo wê karibûye dev ji hezkiriya xwe berde. Îradeyek mezin!! ...hwd...
  Fîlm ji romana Muzaffer İzgü ya ku bi heman navî ye, hatiye veguhestin. Muzaffer İzgü di romana xwe de jiyana xwe vegotiye. Jixwe di fîlmê de jî navê karakterê sereke Muzo yanî Muzaffer e..
  Muzîkên fîlmê andeqê bala temaşevanan dikşîne. Ji aliyê muzîkjenê kêrhatî Cahit Berkay, hatine çêkirin. Her çiqasî Cahit Berkay di kesayetiyê de di bin erdê de be jî di aliyê hunerê de gelekî kêrhatî ye û kes nikare dijtiştekî bêje..
  Dixwazim li ser lîstikvaniyan jî çend tiştan bêjim: Muzoyê zarok, Muzoyê ciwan û Bavê Muzo(Menderes Samancılar) pir baş dilîzin. Digel temenê lîstikvanê ku zarokatiya Muzo dilîze kêm e jî lîstikveniyek zehf baş pêşkeşî me kiriye..
  Fîlm di kometek mihrîcanan de xelat standine. Li Japonya'yê li Ewropa'yê û li gelek cihên din.. 

Derhênerî: 7.6
Senaryo: 7.5
Muzîk: 7.8
Sînematografî: 7.6
Lîstikvanî: 7.8

Nîşe: Gotarên min êdî di vê malperê de jî tên weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Enemy

Enemy
Puan: 7.4

 Ev ji kengî de bû min fîlmeke ku dikute mejiyê mirov temaşe nekiribû. Piştî min ev fîlma temaşe kir ez têgihiştim vê encamê: Divê mirov carinan li fîlmên wisa temaşe bike kî benê di nava xwe û sînemayê de tundtir bike û bixwaze zêdetir li fîlman temaşe bike. Ger mirov liqayî fîlmeke ku zêde jê nayê fêhm kirin, bê, wê here li ser fîlmê hinek lêkolîn bike û bi vî hawî wê xweberê têkeve nav sînemayê.. Min ji tecrubeyê xwe û nêrînên derdora xwe vê yekê fêhm kir. Ka çiqasî rast e ez wê nizanim lê divê rast be.. 
  Fîlm ji temaşevanan re weke kêliyekê tê. Yanê mirov fêhm nake bê çawa fîlm dest pê dike û çawa diqede. Ji ber ku di her kêlîkê fîlmê de rageşî heye temaşevan dikeve nava mijarê û bi karakterên fîlmê re li ser pirsgirêkan difikire, dixwaze çareseriyekê bibîne. Yanê wel hasil-î kelam fîlm xweş e û pêşniyarî her kesî dikim..
  Ewil mijara vebêjim. Bi kurtasi wisa ye: 'mamosteyekî dîrokê yê zaningehê rojekê li fîlmekê temaşe dike û di fîlmê de mêrikekî dişibe xwe dibîne û li ser vî mêrikî hinek lêkolîn dike. Dûvre navnîşana mêrik dibîne û bi mêrik re dikeve têkiliyê. Piştî ku dibîne her tiştê wî û yê mêrik eynî ye, dikeve fikirînek kûr.. piştî vê bûyer mûyer her tişt diqewimin..'
  Êdî ez werim li ser tişta ku di fîlmê de tê qal kirin an jî fîlm çi ji me re vedibêje an jî di fîlmê de çi dibe.. Dema min fîlmê qedand ez li ser du îxtîmalan sekinîm. Ya yekê: 'lehengê me li rastî kesayetiya xwe ya din  tê û bi wê re têdikoşe..' Ya duda jî ev e ku di fîlmê de hêzên nesirûştî wî mêrikî tînin li hemberî lehengê me û dixwazin çend peyaman ji wî re bêje'. Em nikarin bêjin bê ka kîjan îxtîmal ya misoger e lewra di fîlmê de zêde tişt tune ne ku mirov mijarê fêhm bike.. Lê tabî ixtîmala ewil bêtir bimantiq e. Ezê jî li ser wê herim. (Hişyarî: Piştî vir, heya cihekî spoiler e) Di serê fîlmê de em hêwanek mezin û tarî dibînin. Di vê hêwanê de jinek diwelide û piştî vê jinek din tê û pêlî pîrêyekê dike. Di dawiya fîlmê de jî ew jina bi himil dibe pirêyek mezin. Em ji vê yekê dikarin vê encamê derxin: 'ev jina bihimil ji aliyê jineke din tê eciqîn û di dawiyê de jî pir mezin dibe ku ji aliyê tu jinên din neyê eciqîn. Îcar em werin li ser bûyerên di fîlmê de: di fîlmê lehengê me yê rasteqîn(yanê kesayeta wî ya baş) bi jinekê re derdikeve û kesayeta duyemîn jî bi vê jina bihimil re zewiciye. Yanê lehengê me jina xwe dixapîne û bi jinek din re derdikeve... Di ew sehneya ku kesayetê ewil û jina bihimil bi hev re radikeve jinik ji wî re dibêje "dibistan çawa derbas bû?" Ji vê pirsê jî em dikarin fêhm bikin ku herdu mêrik heman kes in.(dawiya hişyariyê)'
  Bi kurtasî sehneya kilît ew sehneya di serê fîlm de ye ku di hêwanek tarî de dibihure.
  Performansa Jake Gyllenhaal dîsa pir başbû. Du kesayetên cuda xweş lîstibû. Ez ji vira silavekê ji wî re dişînim :)

-- Fîlm di sala 2013an de hatiye kişandin.
-- Derhênerê wê Denis Villeneuve e.

Derhênerî: 7.6
Senaryo: 7.5
Lîstikvanî: 8.0
Sînematografî: 7.8
Muzîk: 7.3

Nîşe: Edî nivîsên min di vê malperê de jî tên weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

The 400 Blows

Les Quatre Cents Coups
Puan : 8.3

   Ger birastî jî Truffaut jiyanek wisa bihurandibe divê em li ber wî kab û çogên xwe berdin erdê û rêzek mezin bidinê. Li gor hin rexnegiran Truffaut di vê fîlmê de biçûkatiya xwe vegotiye. Vegotinek pir cuda û serfiraz bi kar aniye ku mijarê hêdî hêdî vedibêje û di dawiya fîlmê de em dikarin hemû sedemên tevgerên lehengê fîlmê têbigihên. 
   Di biçûkaniya her mirovî de elbet bûyerek nexweş û mirov aciz dike diqewime. Ev ne ji wan tiştan e ku mere dikare xwe jê dûr bixe. Jixwe divê mirov liqayî bûyerên dijwar bê kî di pêşerojê de karibe jiyana xwe bi rê ve bibe. Di vê fîlmê de jî li ser hin bûyeran çend tiştan ji me re dibêje lê ev bûyer ne ji ew bûyeran e ku min li jor qalê kiribû. Tiştên nexweş têne serê lehengê me û wî hemdî xwe ji jiyîne aciz dike. Truffout xwestiye ku li ser ev sîstema ku zordariyê li mirov dike û wan di bin aciziyek mezin de dihêle, rexneyan bike. Li ser pergala perwerdehiyê, malbatê hetta seranser li ser pergala jiyanê çend rexneyên di cih de kiriye. Bi awayekî sade û nerasterast kiriye ev rexneyên xwe û têgihiştina wê jî ji me re hîştiye. Yên ne ker bin dê fêhm bikin bê ka fîlm qala çi dike, qala çi nake! 
   Mijar bi kurtasî wisa ye: 'Antoine* zarokeke 14-15 salî yê ku rojekê ji ber ku sparteka ku mamosteyê wî weke cezayekê dayê, çênake, naçe dibistanê û bi hevalekî xwe re di nav bajêr de digerin. Di vê gerînê de li papûrekê diya xwe ya ku mêrikekî biyanî radimûse, dibîne ... Rojek din jî nare dibistanê û vêca ji mamoste re dibêje diya min miribû ji ber wê ez nehatim. Piştî vê ji malê direve û bûyer diqewime û hey diqewime..'
   Muzîkên fîlmê jî pir serkeftî ne. Di fîlmê de muzîk zêde nehatiye bi kar anîn lê di cihên guncaw de bi muzikên tam li gor rewşê temaşevanan bi fîlmê girêdide. 
  Truffaut hin sehne pir dirêj kişandine û hin temaşevan xwe ji ber van sehneyan aciz dikin. Ez dixwazim ji wan heval û hogiran re bêjim Hevalno dostno û jinên êş kişandî, Truffaut qey belasebep ew sehne dirêj kirinê? Na, tabîî kî!! Ji ber ku diviya ew sehne bihatan dirêjkirin Truffaut ewqas dirêj kiriye. Jixwe bi dirêjkirinê ew sehne xweştir bûne û tam li gor rewşa wê kêliyê ye!!
 Di herî dawiyê de ez dixwazim tiştekî li ser bikaranîna kamerayê ya Truffaut bêjim. Kamera gelekî xweş hatiye bi kar anîn di cihê divê bi tevger be de tevgerandiye di cihê ku divê sabît be de sabît hîştiye. Dema mere ew fîlmên ku hema ji bo kişandina fîlmekê hatine kişandin dinêre, mere qîmeta van fîlmên serfiraz bêtir fêhm dike.
  
--Fîlm di sala 1959an de hatiye kişandin û di sala 1960an de di beşa senaryoyê de bûye berendamê oskarê lê nestandiye. 
--Dema François Truffaut vê fîlmê kişandiye 27 salî bûye.

Derhênerî: 8.5
Senaryo: 8.3
Sînematografî: 8.2
Muzîk: 8.0
Lîstikvanî: 8.3

Nîşe: Edî nivîsên min di vê malperê de jî tên weşandin: Tirsik.net

Gişî bixwîne »»

Rear Window

Rear Window
Puan: 8.5


Rear Window bi îmkanên pir kêm fîlmek pir kêrhatî çêkirin e. Belê Rear Window ne tenê fîlmek e di heman demê de tevgereke bizehmet e jî. Alfred Hitchcock bixwe rewşa kêmîmkaniyê pêk anîtiye û fîlmek wek cewhereke nedîtî kişandiye. Îcar hûnê bêjin qey Hitchcock dîn bû ku ew îmkanan bikar neanîtine. Belê Hitchcock dînekî beradayî bû lê çi dîn!! Dinekî ku dikare bes ji odeyekê fîlmek du saet bikişîne û mirov di bin bandorek mezin de bihêle. Hitchcock, yek ji derhênerên herî serkeftî û navdar, di sala 1954an de du fîlmên serfiraz dikişîne û ya din jî Dial M for Murder e. Mirov şaş û metal dimîne dema ku vê yekê dibihîze, dibêje ev çi behre ye, çi evînek mezin e. Lê piştî demekê mirov nema bi xwe re dibîne ku heyirî bimîne ji ber ku hejmara fîlmên wî yên serkeftî ewqas pir in kî. 

Di fîlma Rear Window'ê em dikarin çend xalên girîng yên ku hertim em di jiyana xwe liqayî wan tên bibînin. Yek ji wan şika jiyanek bikêfxweşî ye. Di fîlmê de dilên lehengê me û modavanek spehî dikevin hev lê jiyana van herduyan gelek ji hev cuda ne. Legengê me jiyanek pir hêsan dibihurîne lê hezkiriya wî elimiye jiyanek ku di nav xweşî û dewlenmendiyê de ye. Lê em nikarin bibêjin hertişt negengaz in.. Ya duduyan meraqa mirov ya li ser şêniya derdora xwe ye. Hitchcock di fîlmê de xwestiye ku li ser vê çend peyaman bide me lê li gor min ev peyam riya xwe şaşkirine û ji armanca xwe dûrketine lew re dema em li fîlmê û bûyerên ku diqewimin dinêrin, em rasterast dibînin ku Hitchcock ji me re dibêje meraq bikin! Meraq bikin bê ka li odeya li hemberî balkona we çi dibe, tew nebû rahêlin dûrbînekê û lê binêrin. Ev heqê we ye! Tabîî ev ne heqê me ye, ez jî dizanim û herkes jî dizane..

Ku em li nivîsên min yên li jor binêrin hema hema em dikarin fêhm bikin bê ka mijara fîlmê çiye. Lê dîsa jî ezê mijarê di carekê de binivîsim da ku tam bê fêhm kirin.Bi kurtasi mijar wisa ye: Jeff (James Steward) wênekêşek e ku di wênegirtinekê de qezayek kiriye di vê qezayê de hestiyên piyekî wî şikestine û hewce bûye ku şeş hefteyan ji malê dernekeve. Jeff ji acizî hertim li ber paceya xwe ya ku bitaybetî li Amerika'yê heye û jê re tê gotin "Rear Window" yanê "Paceya Dawiyê", rûdinê û li cîranên xwe temaşe dike û di roja destpêka hefteya şeşemîn de liqayî bûyerek balkêş tê. Lisa Carol Fremont jî hezkiriya Jeff e ku hertim tê hinda wî. Herdu hezkirî li dû wê bûyera balkêş dikevin û ...

Hitchcock vê bûyerê bi terza xwe ya navdar vedibêje, bi muzîkên serfiraz temaşevanan radigeşîne. Fîlmê di odeyekê tenê dikişîne lê kamerayê pir baş bi kar tîne, sekansên gelek xweş dikişîne. Ligel ewqas hêsan dixuye jî fîlmeke ku mere bi kursiya mere dizeliqîne û heya dawiya fîlmê fersendê nade ku mere xwe ji cihê xwe bileqîne, derketiye holê. Di dawiyê de em dikarin bêjin fîlmeke Rageşî û Romantîk e. Lê rageşiya wê hîna pir xwe derdixe pêş ve..

Derhênerî: 8.6
Senaryo: 8.5
Lîstikvanî: 8.4
Muzîk: 8.2
Sînematografî: 8.6

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Rawêjên Ji Bo Oscara 2014an

fîlma herî baş : dallas buyers club

derhênerê/a herî baş : alfonso cuarón - gravity

lîstikvanê herî baş : matthew mcconaughey - dallas buyer club

lîstikvana herî baş : cate blanchett - blue jasmine

lîstikvanê alikar ê herî baş : michael fassbender - 12 years a slave

lîstikvana alîkar a herî baş : sally hawkins - blue jasmine

anîmasyona herî baş : kaze tachinu - hayao miyazaki

senaryoya herî baş a orjînal :her - spike jonze

senaryoya herî baş a veguhestî : 12 years a slave - john ridley

Gişî bixwîne »»

Captain Phillips

Captain Phillips

Puan: 7.6

  Derhênerê berê me wî ji rêzefîlma Bourne nasdikir Paul Greengrass îsal fîlmekî serfiraz kişandiye. Captain Phillîps li ser revandina keştiyek amerîkayê a kargoyê ji aliyê korsanên Somalî ye. Fîlm dîsa bi awayekî bûye klîşe tê têgihandin. Ez mîjara fîlm têgihînim hûnê hîna xweş fêhm bikin. Bûyer wisa diqewime: Kaptanekî keştîya kargoye wezîfedar dibe ji bo xwarinan bive Afrika'yê. Lê di rê de korsanên Somali'yê tên û kaptan û muretebata wî esîr digrin. Lê kaptan û Amerîka bi hişê xweyî herî bilind korsanan têk dibin. Ma kî dikare li hemberî Amerîka'yê derkeve kî!! 

  Di film de carina jî rexnekirina feqîrbûna dewletên Afrîka'yê tê kirin lê ev rexnekirin hew bi peyvekê tê kirin, li ser vê qet nasekinin. Ev jî rê me dide ku derhêner dixwaze ji aliyê siyasi an jî mirovatî tu rexneyan nestîne û ku dema bistîne bibêje vay min li vê derê ev kiriye, hûn nikarin ji min re bêjin te li ser feqîrbûna Afrîka'yê tu fikir nedaye. Her çiqasî ji aliyê bilindkirina Amerika'yê me aciz kiribe heta di fîlm de çîqas carî me ala Amerîka'yê dîtibe jî em nikarin bêjin derhêneriya wî nebaş e. Kişandina filman li ser behrê pir zehmet e tew di 'fîlîka'yekê de pir û pir zehmet e lê Greengrass li ser vê bi awayekî serkeftî radibe û di fîlm de qet me pê naye hesandin. Ronî pir baş bikaranîye, di sehneyên tarî de em qet nerihet nabin.

  Ez dixwazim bitaybeti ji bo Tom Hanks çend tiştan bibêjim ji ber ku di vî fîlmî de leystikvanîyek gelekî serfiraz pêşkeşkiriye. Tom Hanks çîqasî di fîlmên Amerîka'yê bilind dikin de dileyze jî ji aliyê leystikvanîyê yek ji leystikvanên herî baş e. Ez bawer dikim dê hertim jî wîsa be. 

  Divê ku ez qala Barkhad Abdi'yê di rola kaptanê korsanan de dileyze jî bikim. Ligel ev tecrûbeya wî a pêşîn e, wî pir baş leystiye, heta di beşa 'leystikvanê alikar ê herî baş' de bûye berendamê oscarê. Li hemberî wî berendamên gelek jêhatî hene lê dîsa jî ew dikare oscarê bistîne.

   Fîlm îsal di şeş beşên oscarê de bûye berendam. Di nav van de 'fîlmê herî baş' û 'senaryoya herî baş a veguhestî' jî hene. Lê ez bawer nakim tu oscarî bistîne.

Derhênerî : 7.5

Leystikvanî : 8.2

Senaryo : 7.3

Muzîk : 8.0

Sînematografî : 7.6

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Encama Anketê

  Anketa 'Bi we kîjan fîlmê Christopher Nolan ê herî baş e?' bi dawî bû. The Prestige bi %60 bi ser ket. 

Encam:

Gişî bixwîne »»

Blue Jasmine

Blue Jusmine 
Puan: 7.6

 Yek ji fîlmên min îsal pir meraq dikir jî Blue Jasmine bû û di dawiyê de min temaşekir. Woody Allen dîsa fîlmek bi stîla xwe kişandiye. Ku zatî ez qet jî şaş nemam. Dema ez fîlmên Woody Allen ên din difikirim ev fîlm ji min re pir xweş nayê. Wer xuyadike Woody Allen êdî fîlmek wek Annie Hall nakişîne. Liger van hemû tiştan dîsa jî Blue Jasmine fîlmek serfiraz e.

  Fîlm du qetên ji jiyana Jasmine(Cate Blanchett) bi hev re têdigihîne. Bûyerên di van qetan de pêk tê paralelî hev diherin. Aksîyona jiyana Jasmine di van qetan de bi awayekî biserfiraz bi hev re radibe û dadikeve. Ev jî ferqa Woody Allen be gerek. Jasmîne jinek gelek xweşik e û bi xapandinan mêran bi dû xwe ve dixe. Di qeta ewil de bi mêrekî (Alec Baldwin) re dizewice û dawiyê dilê vî mêrî dikeve jinek ciwan û wê berdide. Jasmine pistî vê bûyerê dihere cem xwişka xwe (Sally Hawkins), li cem wê dimîne û di partîyekê de zilamekî dibîne û disa bi derewan nava xwe û vî zilamî xweş dike. Xwe şaş naskirin dide. Piştî demekê zilam dixwazê bi wê re bizewice û dest bi amadekariya zewacê dikin. Lê beri zewacê ew bi mêrê xwişka Jasmine ê kevn re rast tên û zilamê ku wê bi Jasmine re bizewice derewên Jasmine fêhm dike û bûyerên din pêk tên. çi dibe çi nabe..... 

  Fîlm îsal di sê beşên oscarê de bûye serendam. Van beşan bi Cate Blanchett 'serleyzvana herî baş', bi Sally Hawkins 'leyzvana alîkar a herî baş' û bi Woody Allen 'senaryoya herî baş' in. Ez bawer nakim îsal tu oscarî bistîne lewra serendamên din di van beşan de ji Blue Jasmine çêtirin. 

Derhênerî: 8.0
Senaryo: 8.0
Sînematografî: 7.5
Leystikvanî: 7.8
Muzîk: 7.5

Not: Welle min vê rexneya nikaribû bi tirkî jî xweş binivîsanda, îdare bikin.


Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Encama Anketê

  Anketa 'Bi we kîjan derhênerê jêr ê herî baş e?' bi dawî bû. Akira Kurosawa bi %33 bi ser ket.

Encam:

Gişî bixwîne »»

Dallas Buyers Club

Dallas Buyers Club
Puan: 8.3

  Ron Woodroof (Matthew McConaughed) karebavanek e û di heman demê de rodeoyek jî ye. Pir cixare vedixwe, tiryak dişixulîne û pir 'seks' dike. Rojekê dikeve xwarê û çavên xwe di nexweşxaneyê de vedike. Bijîşk jê re dibêje vîrusa HIV derbasî wî buye û ewê di hundirê 30 rojî de bimire. Ron ewil dibêje qey vîrusa HIV hew derbasî mirovên homoseksuel dibe lê piştî lêgerînan hîn dibe ku ev ne rast e. Di doma film de em têkoşîna Ron a li hemberî pîyasaya derman dibînin.

  Derhêner Jean-Marc Vallee bala me dikişîne li ser homoseksûelîyê. Di serê fîlm de Ron ji homoseksûelan nefret dike lê piştî tekilîya wî bi wan re çêdibe fikrên wî diguhere heta hevalê/havala wî ê/a herî baş dibe homoseksûelek.

  Navgînên kapîtalîzmê yek jî şîrketên derman in. Ku şirketek ji dermanekî dê hîn pir kar bike, ew derman sebeba mirina gelek mirovan be jî dê şîrket ew dermanî bifiroşe. Ji ber di vê demê de 'daîreyên tenduristiyê' ên dewletan hene ev şîrketin bi van daîreyan re li hev tên û dermanên xwe dikin legal. Navê daîreya derman a Amerîka'yê jî FDA (U S Food and Drugs Adminstration) ye. Fîlm bala me dikişîne li ser vê mijarê jî. Şirketek derman AZT dermanekî çêdike, dermana wan di serî de ji nexweşan re baş tê lê piştî demekî nexweşan dikuje. Dermanên ji vî dermanî çêtir hene lê FDA dêvla pesend bide van dermanan, pesend dide AZT. Mijara fîlm dixwaze ji me re bitêgihîne ev e; Li gor kapîtalîzmê tu hêjayiya mirovan tune ye, ji bo kuruşek kar dikare hezar mirovan bive mirinê.

  Dallas Buyers Club, beşên 'fîlmê herî baş' û 'senaryoya herî baş' jî tê de di şeş beşên oscarê de bûye berendam. Hêviya min ev e ku ewê herî kêm oskarekê bisitîne.

Derhênerî: 8.5
Leystikvanî: 8.2
Senaryo: 8.3
Muzik: 7.8
Sînematografî: 8.5

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Rush

Rush
Puan: 8.0

  Ron Howard, derhênerê Apollo 13, The Da Vinci Code, Angels and Demons û fîlmê wî oscara 'derhênerê herî baş' stendiye A Beautiful Mind. Dema ez van fîlman dinerim tu hêviyên min ji wî çênabe lê ji ber fîlmê Rush ji aniha pêv hêviyên min dê ji Ron Howard çêbibe. Fîlmekî gelek serfiraz kişandiye.  

  Fîlm li ser hîkayeyek rast e. Du ajokerên Formula 1 ên çend salin hember in, di hemû pêzbaziyan de du rêzên ewil parve dikin, geh James Hunt (Chris Hemsworth) pêşwaziyê distîne geh jî Niki Lauda (Daniel Brühl). Ev hemberiya hêdî hêdî werdigere rûmetê û dibe hevaltiyek kûr. Di fîlm de em dîsa pêşwaziyekê dibînin. Pêşwaziya Formula 1 a di sala 1976an de. Dîsa her du ajoker jî di vê pêzbaziyê de pêzbazî dikin lê vê carê bûyerên pir cuda pêk tên...

  Fîlm di heman demê de wateya jiyanê jî pirsyarî dike. Li ser van pirsan disekine: "Divê ku em jiyana xwe bi gor armanca xwe bidomînin?", "Ku armanca me, me bive mirinê em gerek dev ji wê berdin?" û "Di jiyanê de cihê kêfê û dîsîplînê çi ye?". Em dikarin jiyana ajokeran binerin û bersivên van pirsan bide lê ev bersivin dê cuda bin.

  Me Cris Hemsworth cara ewil ji Thor naskir lê ji wî fîlmî heya vî fîlmî tu carî me heyranî xwe nehişt. Ez dibêm ne jî bedewbûna wî ba, kesî wî di fîlmên xwe de nedileyistand.

  Ron Howard kamera pir baş bi kar hanîye. Bi taybetî sehneyên bi baran pir xweş kişandiye. Bi tenê ji bo van sehneyan me re dikarin ev fîlmî temaşe bikin.

Derhênerî: 8.4
Leystikvanî: 7.6
Senaryo: 8.2
Sînematografî: 8.5
Muzik: 7.5

Nîşe: Dibe xetayên min hebe. Ku hebe ev ji ber ez nuh dest bi nivsandina nivîsên bi kurdî dikim e.

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Komela Hozanên Mirî

Komela Hozanên Mirî (Dead Poets Society)
Puan: 8.3

 "Carpe diem. Rojê derdest bikin, hevalno. Jiyanên xwe bikin derî adet."

  Dibistaneke ku çar hêmanên wê yên bingehîn; gerdîş, dîsiplîn, rûmet û mukemelî ye. Xwendekarên ku elimînin bindestîyê û li gorî vê yekê jiyanên xwe didomînin.. Mamosteyekî wêjeyê ku ji vê dibistanê mezûn bûye û jê hez nedikir lê dîsa jî dixwaze li vê derê mamostetî bike..
  Komela Hozanên Mirî, komeleya ku di dema mamosteyê me de di vê dibistanê de bû hatiye avakirin. Di vê komeleyê de Hozanên Mirî (endamên komeleyê) dicivin û helbestan ji hev re dixwînin. Di sehneyekê de şagirtên mamosteyê me salnameya mamoste dibînin û di nav taybetmendiyan de 'dead poet' (hozanê mirî) dibînin û ji mamoste re vê têgînê dipirsin. Mamoste ji wan re qala Komela Hozanên Mirî dike û şagirt biryara dîsa avakirina vê komelê didin.
  Bi gelemperî di jiyanê de bindestî wekî şertekî tê dîtin, ji aliyê rêveberiyan ve. Di vî fîlmî de jî em vê yekê dibînin. Kes nikarin xwe bixwe bifikirin û kes nikarin li hemberî rêveberiya dibistanê derkevin. Mamosteyê me dixwaze vê rewşê biguherîne û xwendekaran bike mirovên ku azad difikirin û li gor daxwazên xwe dijên. ji ber hindê bi awayekî cuda dersan dide geh pelên pirtûkên dersan dide çirandin geh jî li derve dersan dide. Em dikarin bêjin ku di tevgera wî ya çirandina rûpelan de mamoste dixwaze bibêje: di rûpelan de tiştên ku rêveberî dixwazin têxin mejiyê we hene lê ez naxwazim ew agahiyên ku weke derzîyên mejiyê ne hînî we bikim. Ez dixwazim rastiyê hînî we bikim. 
  Ev fîlm di sala 1989an de ji aliyê Peter Weir ve hatiye kişandin. Derhêneriya Weir di vî filmî de xwe bi awayekî pir baş dide xuya kirin û me heyranî xwe dihêle. Lîstikvanê ku rola mamoste dilîze Robin Williams e û lîstikvanîyeke gelekî baş pêşkeşî me dike. Williams bi taybetî xwestiye ku vê rolê bilîze. Lewra di dema xwendekarîya wî de, wî dixwest ku bibe mamosteyekî wisa.

Derhênerî: 8.4
Leystikvanî: 8.4
Senaryo: 8.4
Muzîk: 7.9
Sînematografî: 8.4

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»

Lost in Translation

Lost in Translation
Puan: 8.0

Lost in Translation filmek Soffia Coppala ye ku bûyerên cuda yên curbecur yên ku di jîyana me ya yeknesakî de biqewimin, rê me dide.. Divê çirûskek biteqe da ku mere ji ew tariya ku jiyana me ber xwe ve biriye xilas bibin. Lê ev çirûsk dê çirûskek çawa be ew ne diyar e. Carinan bûyerek pir hêsan e, carinan bûyerek pir û pir dijwar e, carinan jî hêmaneke ku tu eleqeya wê bi jiyana mere nîne ye. û carinan jî dibe ku jineke ku mere li cihekî biyanî rastî hev hatibin be. Di vê fîlme de jî bûyerek wisa diqewime û lehengê me yê ku ji jiyanê hemdî xwe aciz bûye, ketiye nav robara kul û derdan ya ku tê de şaxeke ku mere karibe xwe pê bigire û xwe ji kul û derdên xwe xilas bike, jî tune ye, bi demeke kurt be jî xwe jê xilas dike. Em di fîlmê de qetek ji jiyana legengê me yê ku ji bo kişandina reklamekê dihere Tokyo'ya Japonya'yê dibînin. Ya rastî ev ne bes qeteke kurt e, ev hêmanek zehf girîng ya jiyana mere ye ku di her qadên jiyana mere, mere her tim beraliyekê dibe. Di heman demê de hilketinek û ketinek e jî. Kêfxweşiya mêrikekî ku ji jiyanê sar bûye ya di çend rojan de hilketinek; di dawiya wan rojên ku bi kêfxweşiyê derbasbûne de qedîna kêfxweşiyê jî ketin e. Welhasilî kelam ev fîlm li ser derûniya mêrikekî ye  ku şekepeqe bûye..

Derhêner Sofia Coppola vegotinek sade ji yeka pirole çêtir dîtiye. Ku mere baş bi mijara fîlmê têbigihên, mereyê jî fêhm bikin bê ka Sofia çima vegotinek wisa bijartiye. Carinan vegotina derûna mirovekî/ê pir zor û zehmet e lê carinan jî mere dikare bi hêsanî wê vebêjin, weke Sofia Coppola. Li gor min jî vegotinek wisa hêsan çêtir bû ye. Jixwe ku hûn li postera fîlmê binêrin hûnê bibînin ku mêrik di çi halî de ye û vegotina karekterê wî elbet dê bi vegotinek hêsan çêtir be.

Senaryoya fîlmê jî Sofia Coppola nivîsandiye. Pirî cih daye detayên bêpêwîst lê dîsa jî bi mere zêde nayê xuya kirin. Xêndî vê ger em li gelemperiya senaryoyê binihêrin, em dikarin bêjin senaryoyek baş e. Di fîlmê de du lîstikvanên pir navdar dilîzin. Yek Bil Murray'ê ku ez pir jê hezdikim. Ya din jî Scarlett Johannson'a spehî ye. Scarlet'ê lîstikvaniyek mere mest dike pêşkeşî me nekiriye lê Bil Murray bi lîstikvaniya xwe mere heyranî xwe dihêle..

Derhênerî: 8.2
Senaryo: 7.8
Listikvanî: 8.4
Sînematografî: 7.9

Nîşe: Nivîsên min êdî di vê malperê de jî tê weşandin: Tirşik.net

Gişî bixwîne »»